Ons verhaal

Ons mannetje werd na 39+ weken en een snelle bevalling geboren in het ziekenhuis. Bij de geboorte had hij de navelstreng twee keer om zijn nekje gewikkeld. De verloskundige heeft hier snel naar gehandeld, waardoor onze zoon veilig te wereld kwam. Al snel na de bevalling mochten wij met onze zoon naar huis. Een prachtige zoon en broertje van zijn vier jaar oudere zus. Eenmaal thuis begon meteen het gemartel met de flesjes. Het leek hem niet te lukken om zijn flesjes leeg te drinken. Hij sliep erg ‘goed’ en we moesten hem wekken voor de voedingen. Tot onze verbazing bleef het steeds bij een paar slokjes en dan stopte hij met drinken. De volumes konden tijdens de kraamweek niet worden opgehoogd. We waren op dat moment nog niet angstig, omdat de kraamhulp zich nog niet direct zorgen maakte. Ze gaf wel aan dat ze dacht dat het tongriempje aan de korte kant was. Intussen probeerden we meerdere flessen, spenen en voedingshoudingen. Helaas leek niets hem te helpen om meer te kunnen drinken. In de kraamweek sliep onze zoon enorm veel en huilde bijna niet, achteraf was er sprake van stille ondervoeding. Hij spaarde al zijn energie door veel te slapen. Na vijf dagen begon de kraamhulp zich zorgen te maken, omdat onze zoon gewicht verloor en niet omhoog ging in volumes drinken van zijn flesjes. Ze heeft overleg gehad met de verloskundige en vervolgens is er contact gelegd met de kinderarts. De kinderarts gaf aan dat we met hem moesten langskomen en dat we ons moesten voorbereiden op een opname en spullen daarvoor mee moesten nemen.

In het ziekenhuis is hij aan een sonde gebracht om hem aan te laten sterken, hier heeft hij 6 dagen aangezeten. Na 6 dagen zagen wij wat progressie, maar het was nog niet zoals het moest zijn bij een baby. We werden wel naar huis gestuurd om het daar verder te proberen. Bij thuiskomst lukte het helaas nog steeds niet om onze zoon lekker zijn flesjes leeg te laten drinken. Wij zijn rustig door gegaan en hem alle liefde gegeven die hij verdiende.  Na 2 weken hebben we toch maar weer contact opgenomen met het ziekenhuis. Het drinken van de fles lukte nog steeds niet en hij huilde bijna 14 uur per dag. Wij wisten dat dit door tekort aan voeding kwam en dat onze zoon honger had.

In het ziekenhuis hebben we meerdere afspraken gehad met de kinderarts en logopedist. Wij moesten er achter zien te komen waarom onze baby niet goed dronk, “waarom kon hij geen flesjes leeg drinken?”. Wij hebben aangegeven dat wij vermoedden dat het misschien aan het tongriempje kon liggen, maar dat was volgens de logopedist niet het geval. Daarnaast vond zij een dergelijke ingreep behoorlijk heftig en indien het niet noodzakelijk was, moesten wij dit niet doen. Wij zijn uitgegaan van haar kennis dat het tongriempje niet te kort was en hij daardoor wel moest kunnen drinken.

Ook dachten wij aan reflux en koemelkallergie, hier hebben wij ook een nieuwe voeding en medicatie voor gekregen. Helaas was dit zonder effect, maar wel met heel veel onrust voor onze zoon. Hij had erg veel last van zijn buik van alle wisselingen en de heftige medicatie. Zo ontstond maandenlang van het kastje naar de muur worden gestuurd en zaten wij met een huilbaby die te weinig voeding binnen kreeg en erg gestrest was. Intussen hielden wij alles uit de kast om onze zoon te laten drinken. We gingen met hem lopen tijdens de fles, dansen, stonden voor de tv en zwaaiden met speelgoed boven zijn hoofd. Uiteindelijk kregen we voeding bij hem binnen, door middel van een medicatie spuitje. Hierin deden we de melk en spoten dit leeg in zijn mond. Ook dan moesten we hem flink afleiden, omdat hij dit ook niet leuk vond. Wij dachten alleen maar aan het feit dat hij geen honger meer moest hebben, goed moest kunnen groeien en zich moest ontwikkelen. Ook in het ziekenhuis vonden ze dat wij het goed deden, aangezien onze zoon een groei liet zien. Ook al was dit maar minimaal, hij groeide. Ons gevoel was absoluut niet goed, onze zoon wil niet drinken, maar wij bleven doorgaan met wat we deden.

Uiteraard bleven wij op onderzoek uitgaan en hebben na 4 maand vol met ups en downs voor zijn tongriempje een second opinion aangevraagd bij een tongriem kliniek. Deze gaf tot onze verbazing aan dat we te maken hadden met een klassiek geval van een veel te kort tongriempje. Dit kon het probleem zijn waarom hij de eerste maanden niet goed heeft kunnen drinken. “Maar hoe kan dit nou?? In het ziekenhuis zeiden ze dat er helemaal niks aan de hand was met het tongriempje??”                              Wij hebben doorgezet en een afspraak gemaakt om het tongriempje te laten klieven in de kliniek. Een heel vervelende ervaring voor zowel baby als ouders, maar het was voor het goede doel.            Thuis zagen we dat hij een paar dagen nodig had om te wennen aan het zuigen, want ineens kon hij zijn tong goed bewegen. Na een paar dagen zagen we verschil, hij dronk soms flesjes leeg! Helaas was dit al de zoveelste keer dat het na een paar dagen omsloeg en hij maar weer een paar slokjes nam van zijn fles.

De maanden gingen voorbij, maar oplossingen bleven uit. Nadat we met hem het hele huis hadden doorgelopen met de fles, moesten we blijven bijvoeden met het spuitje. Dit hebben we gedaan tot hij 6 maanden oud was. Op dat moment kon hij steeds meer weerstand bieden. Hij liet de melk alsnog uit zijn mond lopen en duwde het spuitje uit zijn mond. Na aandringen van ons bij de kinderarts voor een second opinion, volgde een opname in het UMCG. Ook in het UMCG, kwamen we er al snel achter dat zij ook geen idee hadden waarom onze baby zijn flesjes niet dronk. We kregen de diagnose dat hij een ‘slikprobleem’ zou hebben. Wij namen deze diagnose meteen in twijfel, omdat wij wel degelijk soms hadden gezien dat hij wel goed kon drinken en er niets mis was met zijn slikken.

Intussen bleven wij zoeken naar wat er nu daadwerkelijk met onze zoon aan de hand was. Een aantal weken na de opname in het UMCG kwamen wij flesaversie tegen op het internet. Tevens lazen wij verhalen van mensen die ook een baby hadden met een flesaversie en dit leek exact op wat wij ook meemaakte. We stuiten er op dat er maar weinig bekend is over een flesaversie en hoe je dit kunt oplossen. We hebben informatie ingewonnen via consulten zowel in Engeland als in Nederland. Daarnaast hebben we een boek gekocht, speciaal over een flesaversie. De boeken waren tijdrovend en de consulten duur, maar wel informatief. De consulten waren veelal om de symptomen vast te stellen en het plan door te nemen. Dit waren echter geen op maat gemaakte plannen, wat hun wel op die wijze hadden aangegeven. Ook werd er dan veel geld gevraagd voor de nazorg. We konden in de dagen die na het consult volgde, hun mailen met vragen. Echter was de terugkoppeling vaak niet bevredigend, omdat er altijd weer terug verwezen werd naar het plan. Het plan zelf, was zeker een uitkomst en heeft ons ook geholpen. Het heeft ons heel goed doen inzien hoe de aversie is ontstaan. Dit had voorkomen kunnen worden, indien wij hiervan eerder kennis hadden gehad. Onze baby was al 7,5 maand toen we de eerste keer startte met het plan. We zijn ook langer bezig geweest met het plan, omdat de aversie maanden heeft geduurd.

We kregen rust in ons hoofd dat onze baby weer ‘normaal’ kon drinken en eten, maar waren zeer gefrustreerd over hoe we zijn behandeld en dat de flesaversie niet wordt erkend door medici. Achteraf was de oplossing dichtbij en hadden we al die andere voedingen en medicatie niet nodig gehad. Niemand heeft ons er echter op gewezen dat onze zoon wellicht een flesaversie had ontwikkeld en er is ons al helemaal niet verteld hoe we dat konden oplossen. Toen we op internet wel iets hierover hadden gevonden, moesten we daarvoor honderden euro’s betalen.

Na lang brainstormen hebben wij besloten deze website op te zetten voor ouders die ook ongemakken en soortgelijke problemen ervaren. Een adviesplan die voor zowel het behandelen als het voorkomen van een flesaversie is. Wij willen ouders de helpende hand bieden in een zeer stressvolle situatie, als je baby niet goed wilt drinken of veel ongemakken ervaart door voedingsmomenten.

Ons plan bieden wij laagdrempelig aan voor ouders die onzeker zijn over de symptomen van hun baby. Door middel van dit plan kan een flesaversie worden voorkomen en worden opgelost. Het aanbieden van voeding aan je baby kan snel zeer erg gecompliceerd worden. Een flesaversie kan namelijk snel ontstaan.

Wij hopen iedere ouder die twijfelt of ten einde raad is over het slechte drinken van zijn/haar baby te kunnen steunen. Wij vinden het heel belangrijk dat een flesaversie wordt voorkomen. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen. De gevolgen zijn groot wanneer je baby een flesaversie ontwikkelt.